محمدعلی سروش اصفهانی متخلص به سروش

   (1228 هجری قمری- سده ي اصفهان- 1285 هجری قمری- تهران)            آرامگاه - قم

     تركيب بند عاشورايي

              (شصت بند)

                  بند یکم

ای دیده خون ببار که ماه محرم است

نزد خدا دیده ی گریان مکرم است

فرموده شاه دین که منم کشته ی سرشک

بر زخمهای شاه سرشک تو مرحم است

ای دیده ی پر آب و نفسهای آتشین

گر لاف مهر شاه زنی نا مسلم است

بر یاد نور چشم پیمبر زآب چشم

بالله اگر جهان همه دریا کنی کم است

بشناس در مصبیت سلطان کربلا

قدر سرشک خویش که اکسیر اعظم است

بی شرم دیده یی که نگردد درین عزا

خالی جهان از آنکه دلش خالی از غم است

جایی که سرو قامت اکبر فتد ز پای

شرمنده باد سرو که سر سبز و خرم است

بر صورت هلال درین ماه پر ملال

کاهیده جسم حیدر و پشت نبی خم است

موسی شکسته خاطر و عیسی فسرده دم

یوسف ز تخت سیر و سلیمان ز خاتم است

آمیخته به اشک خلیل و سرشک خضر

امروز آب چشمه ی حیوان و زمزم است

                               پیش از شهادت شه لب تشنگان رسل

                               بگریستند بر وی و مظلومیش به کـــل

                    بند دوم

نشنیده یی مگر تو که یک روز بامداد

اندر هوا بساط سلیمان کشید باد

بنشسته بر بساط سلیمان که ناگهان

او را گذر به بادیه کربلا فتاد

                                                                                                 «در حال تكميل ميباشد»

***************************************